De 17deVrijdag –
Tegen 8 uur Osaka, onze vier dagen durende gevangenis verlaten, trekken een uur lang door de straten naar de noordkant van deze stad. – We komen een misdadiger tegen die net naar de plaats gebracht wordt waar hij terechtgesteld zal worden. We gaan over de Jodo rivier en komen langs het kasteel ( korte beschrijving daarvan) en gaan weer over een zijarm van de rivier – waar kort daarna de stad eindigt met de slechte hutten van karrentrekkers en lastdragers: Het was opvallend om voor de paardenstallen de bitten en schoenen van de paarden te zien hangen om te drogen. Hier strekt zich een breed dal uit naar het NNO dat aan beide zijden begrensd wordt door een hoge bergketen: rechts het district Jamato, links Halima. De bergen van de laatstgenoemde bedekt met sneeuw. Dit dal vormt een aanzienlijke vlakte, waar de bovengenoemde rivier de Jodogawa doorheen stroomt. Deze velden, doorgaans rijstvelden, staan in vergelijking met de velden die we tot nu toe hebben gezien, meer onder water – vandaar de overvloed aan smalle kanalen en watermolens mizukuruma – deze worden hier in dit land door een persoon aangedreven (afbeeld. en beschrijving daarvan). De Jodogawa is van grote betekenis voor de handel. Omdat deze rivier echter in verbinding staat met het grote meer bij Miako, dat Omino mizuwumi of Biwako genoemd wordt, gebeurt het vaak dat de rivier grote overstromingen veroorzaakt, die te meer verwoestend zijn, omdat met name de aan de linkeroever gelegen velden beduidend dieper liggen dan de rivier zelf. Vandaar dat een hoge dijk de oevers van de rivier in bedwang houdt. De uitgebreide rijstvelden die links van de rivier liggen, kunnen door sluizen vanuit de Jodogawa onder water gezet worden. Deze sluizen die op een diepte van ongeveer 18 voet dwars door de dam gaan, lopen uit op de rijstvelden. In het midden van de dam is altijd een kuil, op bodem waarvan de sluis ligt en bediend kan worden. Dichtbij het dorp Hirakata zag ik bij zo’n sluis een paal die precies volgens Japanse maatstaven in sjak verdeeld was. Ik hoorde dat men deze maatregelen genomen had om het overstromingsgevaar te kunnen voorspellen. In geval van nood roept men het landvolk erbij om het gevaar te keren.
Hirakata is een groot dorp dat als ontspanningsplaats zeer vaak door de inwoners van Osaka bezocht wordt. Vandaar dat alle straten bevolkt zijn door meisjes van plezier, die mij des te meer in het oog vielen, omdat ik een uur voor de stoet uitliep en daarom met enkele begeleiders door de straten ging, waar iedereen nieuwsgierig naar buiten was gekomen. We hielden hier onze middagpauze en zetten daarna onze reis naar Fusimi voort. De omgeving van Hirakata is bijzonder mooi en veel stukken van de‘Jodogawa herinnerden me aan het vaderlandse Maindal. Ik betreurde het zeer dat ik de beroemde Hatsiman tempel niet kon bezoeken. (enkele gegevens daarover). Tegen de avond kwamen we aan in de stad Jodo, die ligt tussen de Jodogawa en de Kitsugawa die hier uitmondt in de eerstgenoemde. We gingen de brug over die eerst over de Kitugawa en dan over de Jodogawa gaat, en kwamen om 9 uur in Fusimi aan – waar we overnachtten.