dinsdag 15 februari 2011

Men betaalt jaarlijks voor de door ons gebruikte gebouwen een vastgestelde huurprijs, waarvoor de Japanners de pakhuizen geheel onderhouden en desnoods vernieuwen. Maar van de woningen gaat hen alleen de ruwe betimmering aan, zoals het dak, de muren, de zolder, de vloeren, de trap, de vensters, de stoep, de kombuis en de verdere ruwe opstand. Al het raam- en lijstwerk, het behang en de meubilaire inrichting is voor de rekening van de bewoner of zogenaamde eigenaar, die echter geen herstelwerkzaamheden zonder toestemming van de huisbazen kan doen. Op dezelfde wijze zijn er ook woningen ingericht voor de gezagvoerders van de schepen die in Japan op de wal verblijven. De huizen van de Hollanders zijn wel niet groot, maar zindelijk, en op Europese wijze gemeubileerd. Men voorziet zich van hetgeen hiertoe vereist wordt op Java, of de Japanners maken dit op onze bestelling. Het is geoorloofd zoveel bedienden te nemen als men wil, maar de mannelijke dienstboden mogen 's nachts niet op het eiland blijven. Hoewel ik niet weet, dat er een echte wet bestaat, die de Hollanders verbiedt hun vrouwen mee te nemen naar Decima, hebben de Japanners dat altijd tegengehouden, en geweigerd daarvoor toestemming te geven. Ook hebben zij nooit toegestaan dat een Europeaan zijn kind, dat hij bij een Japanse vrouw verwekt heeft, meenam. Zulke kinderen mogen niet eens op het eiland geboren worden, net zomin als er een Japanner mag sterven, en het wordt als een bijzondere gunst gezien, als dergelijke kinderen in hun jeugd op het eiland mogen komen. Zo’n gunst moet worden gekocht als een dienst, door tussenkomst en bekrachtiging van het Japans gouvernement. Deze kinderen staan gelijk aan alle overige Japanners, en er wordt ten opzichte van hen in geen geval enige uitzondering gemaakt.


Deshima, met de landpoort en de waterpoort.

Geen opmerkingen: