Deze weblog is een vertaling van een deel van de herdruk (1931) van de originele uitgave van Nippon, het grote verzamelwerk van Philipp von Siebold. In deze heruitgave is door de bewerker, Dr F.M. Trautz, ook het dagboek opgenomen dat Von Siebold (in het Duits) bijhield tijdens de hofreis .
In de inleiding van dit stuk vermeldt Trautz o.a het volgende:
“Van oudsher heeft het schilderachtige verhaal van de zogenoemde “hofreis” van het opperhoofd van de Nederlandse factorij van Nagasaki naar Jedo, in alle beschrijvingen van het van de buitenwereld afgesloten Japan een bijzonder aanzienlijk deel gevormd. Terecht zegt Feenstra Cuiper: “De Hofreis toont de Nederlandse betrekkingen op zijn zondags.” En in die tijd vertegenwoordigden de Hollanders de totale verbinding van Japan met de hele westelijke wereld.
Het is zonder twijfel het meest betreurenswaardig dat in de oorspronkelijke uitgave van Nippon slechts een klein deel van de hofreis, namelijk het stuk van Nagasaki naar Muro openbaar gemaakt is. De in 1897 verschenen 2de druk brengt weliswaar een compleet verslag maar dit is minder het werk van Philppp Franz von Siebold dan van zijn zoon.
Het hier voor de eerste keer openbaargemaakte manuscript is het tijdens de hofreis persoonlijk door von Siebold bijgehouden dagboek. Het is in het bezit van het Japaninstituut in Berlijn en is een folioband van 159 bladen sterk Hollands lompenpapier met watermerk gebonden in een stuk varkensleer. Hiervan verschijnen nu de eerste 59 bladen in druk. De overige delen van het boek bevatten, afgezien van lege plekken, barometer - en andere waarnemingen, enkele kleine opzetjes en talrijke aantekeningen. Het stuk dat hieronder is afgedrukt is het grootste samenhangende en zonder twijfel het belangrijkste onderdeel van de band: buiten enkele bijdragen van dr Burger, de begeleider van von Siebold, die het geologisch-mineralogische deel van de waarnemingen bewerkte, is alles van de hand van von Siebold.”
“De buitengewoon goede betrekkingen van Siebold met zijn Japanse omgeving maakten het mogelijk – ofschoon het tijdens de hofreis streng verboden was – onderweg voortdurend aantekeningen te maken. Uit zijn van onschuldige opschriften voorziene notitieboekjes, meestal zelfgenaaide octavoschriftjes, schreef hij dan in zijn nachtverblijf vaak onder zware omstandigheden en uitgeput door de inspanningen van de reis, de belevenissen van de dag over in zijn grote Journaal. Het is geen wonder dat uitdrukkingen en schrijfwijze van het dialect van zijn Vaderland in de vermoeide hand met de ganzenveer vloeiden, dat zinsconstructies verlaten werden of gedurende lange perioden, met gedachte overladen, en veel gaten veel onopgevulde “opmerkingen” bleven staan.Ook het handschrift zelf laat dat zien; het is van een opvallende breedvoerig voor een dertigjarige en van een krachtige ductus, maar als gevolg van de haast van de schrijver vaak afgekort en moeilijk leesbaar, en ook beïnvloed door van de inkt die vaak kennelijk vaak verwisseld moest worden.” MvO
Geen opmerkingen:
Een reactie posten